Dag 13 - 14 -15

Dag 13 - Byebye Luang Prabang

Heel jammer om Luang Prabang te verlaten, het was echt heel relaxed! Dus hopelijk kan ik de stad nog eens bezoeken! 's Ochtends per mini-bus met z'n allen op naar Vang Vieng: tubing!!!
De busrit was helaas erg bumpy. Eerst reden we kriskras met topsnelheid door de bergen (werd er gewoon zeeziek van), waar we langs allemaal kleine bergdorpjes met huizen als hutjes reden. Interessant om te zien! Daarna eindelijk uit de bergen, bumpy ride over? Nee hoor... Nu reden we steeds afwisselend op een stuk verhard asfalt en dan ineens op allemaal hobbelige stenen, grind et cetera... Ik was blij dat we na de rit van 4/5 uur aangekomen waren in famous Vang Vieng...! Gelukkig kozen we meteen voor een van de eerste guesthouses, want ik had echt geen zin om lang rond te lopen in de hitte en na die 4-uur durende achtbaan... Het was een mooie/nette/schone kamer, aardige eigenaresse, gratis pc en super locatie! Tijdens de lunch hadden we de eer om te kunnen "genieten" van Friends op een televisie, deze serie werd samen met Family guy en Southpark in elk restaurant gedraaid. Heel apart, haha! Helaas geen Will & Grace voor mij... 's Avonds met zn'n allen naar de BucketBar gegaan en lekker voor de gratis bucket (een emmertje met cola + vodka) gegaan! Niet te laat naar bed gegaan. Volgende dag namelijk tuben (whoehoe!), dus moet wel een beetje fit zijn natuurlijk haha!

Dag 14 - Tubing!!

's Ochtends een stevig ontbijtje gegeten (een heeerlijk gekookt eitje) om de lange dag door te komen! Na het ontbijt hebben we de tubes geregeld (op je hand werd met stift een nummer geschreven, ik was nummer 102.) en per big-tuktuk naar de rivier gebracht. Spannend!! Aangekomen bij de rivier leek het net een dorpje aan het water. Echter i.p.v. huizen waren het allemaal bars, haha. Het zag er super gezellig en cool uit! Dus het beloofde een vette dag te worden! Bij elke bar hadden we een paar drankjes gedronken, vanaf een soort steiger per touw in het water gesprongen (super vet!, maar zat wel te shaken na m'n sprong!) en de meeste van ons zijn tijdens het tuben (je zit dan in een band en laat je meestromen door de rivier naar allemaal bars, de bars gooien een touw naar je om je naar de bars toe te trekken - bij mij belandde de fles, waar het touw aan vastzat om te kunnen richten, uiteraard op m'n hoofd..) diverse spullen kwijtgerijkt. Ik verloor richting de laatste bar m'n slippers in het water en na de laatste bar ook nog eens m'n gloednieuwe coole neppe RayBan zonnebril.... Dus, na een super vette tubing-dag blootvoets en een zonnebril lichter op naar de tuktuk. Ondanks het stomme einde (ook wel grappig achteraf) was deze middag tot nu toe een van m'n coolste dagen tijdens mijn reis en sowieso eentje om nooit meer te vergeten! Na het tuben hadden we wat gegeten en daarna weer op naar de BucketBar. Daar nog wat gedronken, gedanst en toen was helaas deze dag weer voorbij....

Dag 15 - Byebye Vang Vieng

Byebye Laos en byebye super leuke groep... Echt heel erg jammer dat ik alweer afscheid van hen moest nemen en weer alleen verder moet. Ik heb het elke dag erg naar m'n zin gehad met hun, leuke momenten gedeeld en mooie plekken bezocht!
's Middags werd ik per overvolle tuktuk opgepikt bij de guesthouse voor m'n laaaaaange reis naar Hanoi (24uur). De tuktuk was waarschijnlijk geschikt voor zo'n 10 mensen, maar er zaten nu al 10 mensen in + backpacks + rugzakken. Na mij moesten ook nog eens 2 jongens mee in de tuktuk, wat dus echt Niet mogelijk was, waardoor een van de jongens achterop de tuktuk moest staan en zich stevig moest vasthouden... Gelukkig ging de tuktuk niet al te hard overigens, dus hij is er gelukkig niet vanaf gevallen hahaha. Rond half 2 vertrokken richting Vientiane, waar we bij aankomst per mini-bus door het CRAZY verkeer naar een andere grote bus gebracht werden. Dit was de sleeping-bus, dus de aankomende 24uur lagen we plat op een bed. Dit klinkt helaas comfortabeler dan het daadwerkelijk is, want je hebt amper bewegingsruimte, het rook niet erg fris in de bus (hoofdoorzaak: wc in de buurt...) en gedurende bijna de hele rit stond er een tv keihard aan met gillende karaoke-personen, VRE-SE-LIJK! Na iets van 5 uur gereden te hebben kwamen we aan bij de grens van Vietnam (geen idee welke grens echter, er werd 0% naar ons toeristen gecommuniceerd) en gingen de lampen + tv uit (halelujaa!). Dit was blijkbaar het signaal dat we moesten gaan slapen....Dus dat hebben we maar gedaan...